DIO GLOROS SIN, SED...

Estimataj, DIO GLOROS SIN, SED... "Kaj Moseo kaj Aaron kunvenigis la komunumon antau la rokon, kaj li diris al ili: Auskultu, ho ribeluloj, cxu el cxi tiu roko ni elirigu por vi akvon? Kaj Moseo levis sian manon kaj frapis la rokon per sia bastono du fojojn; kaj ekfluis multe da akvo, kaj trinkis la komunumo kaj gxiaj brutoj. [Sed...]" (Nombroj 20:10-12). Sendube, estas autentikaj servistoj de Dio nuntempe, kaj estas homoj kiuj nomas sin kiel servistojn de Dio. Cxi tiuj homoj faras la laboron de Dio. Kelkaj el ili faras gxin lau la konduko kaj gvido de la Sankta Spirito. Kelkaj el ili faras gxin por egoismaj celoj. (Komparu la vortojn de Paulo en Filipianoj 1:15-18.) Je iu ajn kazo, estas certe ke Dio ja gloros Sin. Li uzas cxiujn el cxi tiuj homoj por Sia gloro. Tamen, Li jugxos cxiun el cxi tiuj homoj lau tio kion ili jam faris por Li (vidu: Predikanto 12:13, 14; Romanoj 14:12; 1 Korintanoj 4:5; 2 Korintanoj 5:10). Kiel servisto de Dio, antau ne longe, mi timis Dion plue dum mi legis la okazajxon cxe "la Akvo de Malpaco" trovita en Nombroj 20. La nekontentigita popolo Izraela denove plendis pri sia situacio en la dezerta vojagxo al la Promesita Lando cxar ili bezonis akvon. Moseo kaj Aaron iris al la Eternulo kaj la Eternulo ordonis ilin pri kiel ili provizus akvon por la popolo Izraela. Ili estis simple parolontaj al roko, sed pro fiero, Moseo kaj Aaron insultis la popolon Izraelan, aldonis al si la honoron de provizo de la akvo, kaj frapis la rokon du fojojn. Malgrau cxi tio, Dio mirakle provizis akvon por la tuta popolo Izraela kaj iliaj brutoj. Sed, la Eternulo tuj donis jugxon por Moseo kaj Aaron: ili ne atingos la Promesitan Landon. Ilia laboro dum preskau kvardek jaroj estos vana (Nombroj 20:12). Kia granda jugxo! Cxi tio estas granda averto al ni al servistoj de Dio kaj ecx aliaj kiujn Dio uzas iamaniere. Ni devas singardi kiel ni faras la laboron de Dio. Au ni farus gxin lau la volo de Dio au ne, Dio ankorau gloros Sin je la laboro, sed la sinsekvo de niaj agadoj por Dio eble estos katastrofa se ni ne penus preni la gloron, misuzus nian oficon, au farus aferon male al la volo de Dio. Apostolo Petro donis similan averton: "La presbiterojn do inter vi mi admonas, estante kunpresbitero kaj atestanto de la suferoj de Kristo kaj partoprenanto en la malkasxota gloro: Pasxtu la gregon de Dio cxe vi, direktante gxin, ne devige, sed volonte, lau Dio; ne pro avideco, sed bonvole; ne kvazau sinjorante super la heredo, sed farigxante ekzemploj al la grego. Kaj kiam elmontrigxos la Cxefpasxtisto, vi ricevos la nevelkontan kronon de gloro" (1 Petro 5:1-4). Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro).

VI VIVOS DENOVE!

Estimataj, VI VIVOS DENOVE! "De nun tiel longe, kiel la tero ekzistos, semado kaj rikoltado, malvarmo kaj varmo, somero kaj vintro, tago kaj nokto ne cxesigxos" (Genezo 8:22). Unu el miaj observoj de la tempo kiam mi alvenis cxi tiun okcidentan mondon temas pri la sxangxoj en la sezonoj de la jaro. Evidente, cxi tio estos por iu kiu venis de varma klimata zono de Afriko al tre malvarma klimata loko de Nord-Irlando en Britio. Mi alvenis cxi tiun parton de la mondo dum la autuna sezono. Kiel la sezono sxangxigxis al vintro, mi observes kiel multaj plantoj kaj arboj komencis igxi "mortintaj" pro disfalo de siaj folioj. Laulonge vintro, jus-alvenanto en cxi tiu mondoparto pensus ke cxi tiuj plantoj kaj arboj estas senvivaj kaj sekaj kiel la senfoliaj arboj en tropikaj mondoparto. Sed, iu kiu estas familiara kun la sezonoj cxi tie scias ke la senfoliaj kaj sxajne sekaj plantoj kaj arboj estas tre vivaj. Kiel la printempa sezono komencigxis, mi rimarkis ke cxi tiuj sxajne senvivaj plantoj kaj arboj ekfoliumigis per novaj folioj. Sxajnas ke nova vivo venas en ilin. Mi estas inspirita precipe de cxi tiu nova vivo kiu venas al la sxajne senvivaj plantoj kaj arboj. Se Dio povas plenumi Sian promeson en Genezo 8:22 en la vivoj de ordinaraj plantoj kaj arboj, kaj ili relevigxas denove, Li plenumu Siajn promesojn en mia vivo. Negrave kiom sxajne senviva mi povas esti, mi ekfloros denove. Se ordinara arbo havas esperon kiam gxi estas dehakita ke gxi denove sxangxigxos kaj ke gxiaj novaj sxosoj ne foriros (vidu: Ijob 14:7), negrave mia falo, mi relevigxos. Se radikoj de arbo maljunigxis en la tero kaj gxia trunko mortas en polvo, tamen je la odoro de akvo, gxi denove jam floras kaj etendas sxosojn kiel planton (vidu Ijob 14:8-9), ne gravas mia malhelpo, mi progresos en vivo. Mi aligxas kun Profeto Mihxa deklari: "Ne gxoju pri mi, mia malamikino: kvankam mi falis, mi relevigxos; kvankam mi estas en mallumo, la Eternulo estas lumo por mi" (7:8). La Eternulo elirigis Profeton Jehxekielon al la valo de tre sekaj ostoj, kaj demandita de li cxu la sekaj ostoj povus revivigxi. La profeto ne povis respondi jese. Dio petis lin profeti al la sekaj ostoj. Li faris, kaj la sekaj ostoj venis reen al vivo (vidu: Jehxekiel 37). Cxu vi sentas vin senviva kaj senespera en via situacio? Vi vivos denove! Ekzistas espero por vi. Vi eble estas en la vintra tempo de via vivo, la printempa tempo venas baldau kiam vi reaperos. Se la Sinjoro observas Siajn promesojn por ordinaraj plantoj kaj arboj, Li plenumos Siajn promesojn en via vivo. Mi rediras, vi vivos denove! Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro). Pregxa Punkto: Eternulo, venigu min al la printempa sezono de mia vivo kaj lasu min flori denove.