NE MALESTIMU TIUN GRANDAN SXANCON!

Estimataj, NE MALESTIMU TIUN GRANDAN SXANCON! "Ni do timu, ke, kiam al ni restas promeso veni en Lian ripozejon, iu el vi eble sxajne malatingos gxin" (Hebreoj 4:1). Cxiu laboranto aspiras ripozi post laboro. Estas ecx proverbo kiu diras: "Ripozo estas dolcxa post laboro." Dio ankau deziras, ke Lia popolo havu ripozon post sia laborado en la vivo. Sescent mil viroj krom virinoj kaj infanoj de la Izraelidoj forlasis Egiptujon al la Promesita Lando (Eliro 12:37). Bedaurinde, nur Kaleb kaj Josuo atingis la Promesitan Landon. La aliaj (inkluzive de Moseo) ne povis eniri cxi tiun ripozejon, sed mortis en la dezerto pro malobeo (Nombroj 32:11-12). Estas multaj specoj de ripozo referitaj en Hebreoj cxapitro 4: a) Ripozo de Dio post Lia kreado de la mondo (verskiloj 3-4); b) la ripozo de la Izraelidoj post sia kvardekjara vagado en la dezerto survoje al la Promesita Lando (verskilo 8); kaj c) la eterna ripozo kun Dio en la cxielo (verskiloj 1, 3, 5-7, 9-11). Plej grava por la diskuto cxi tie estas la tria speco de ripozo. La unua kaj dua specoj estis tipoj au ilustrajxoj de la tria. Cxi tiu ripozo estas pli spirita kaj bonega (kiu estas rezervita por la popolo de Dio) ol tiu de la sepa tago au tiu, en kiun Josuo kondukis la Izraelidojn. Gxi estas ripozo de graco, komforto, sankteco kaj gloro. Gxi estas ripozo, kie la popolo de Dio gxuos la finon de sia kredo – la objekton de cxiuj siaj deziroj. Tamen, estas antaukondicxoj por eniri cxi tiun eternan ripozon – obeemo kaj fido al Dio (verskiloj 2, 6, 7, 11). Dio promesas, ke iu ajn, kiu ne havas cxi tiujn antaukondicxojn, ne eniros Lian ripozon. La admono de la verkisto al la Hebreoj estas ke neniu malsukcesos eniri la ceterajn sekvante la ekzemplon de la malobeo de la generacio de la Izraelidoj kiu forlasis Egiptujon. Dio atendas ke homoj obeu Lian vivantan kaj aktivan vorton, kiu estas pli akra ol iu ajn duobla glavo. Li donis al homoj la sxancon veni al Li per Sia Filo, Jesuo Kristo, kiu nun agas kiel la Cxefpastro. Cxiu, kiu akceptas Lin kiel Savanton kaj Sinjoron, povas alproksimigxi al la trono de graco kun konfido. Dio volas, ke cxiu eniru Lian ripozon. Tamen dependas de cxiu persono fari klopodojn por eniri la reston. Dio ne estas parta. Nur tiuj, kiuj fidas al Li kaj obeas Liajn ordonojn, eniros Lian eternan ripozon. Cxiu, kiu malobeas Dion, ne eniros Lian ripozon, negrave la klopodoj kiujn tia homo faras. Cxu vi volas cxi tiun ripozon cxe la fino de viaj laboroj sur la tero? Cxu vi volas eniri la ripozon de Dio? Tiam, ne estu malobeema ulo. Ne malestimu tiun grandan sxancon! Akceptu Jesuon Kriston en vian vivon. Obeu la vortojn de Dio. Vi gxuos Lian ripozon de graco cxi tie kaj la ripozon de gloro je la cxielo. Lia eterna ripozo estos via parto en la nomo de Jesuo. Amen. Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro). Pregxa Punkto: Pregxu, ke vi ne malestimu la grandan sxancon de eterna ripozo de Dio per via ago de malobeo.

GRACIO! GXI ESTAS CXARMA SONO

Estimataj, GRACIO! GXI ESTAS CXARMA SONO “CXar per graco vi savigxis per fido; ne per vi mem: gxi estas dono de Dio; ne el faroj, por ke neniu fanfaronu.... Sed al cxiu el ni la graco estas donita, lau la mezuro de la dono de Kristo” (Efesanoj 2:8-9; 4:7). Unu el la himnoj, kiujn mi sxatis kiam mi kreskis en la vilagxo, estis la angla himno GRACE! 'TIS A CHARMING SOUND [esperante: GRACIO! GXI ESTAS CXARMA SONO]. Mi povus kanti preskau cxiujn gxiajn kantotekstojn en la jorubo senprokraste. Gxi ja estas cxarma kanto por mi gxis nun. Philip Doddridge (1702-1751) kaj Augustus Montague Toplady (1740-1778) verkis strofojn de tiu himno, kvankam kelkaj historiistoj atribuis la himnon al nur Doddridge. La himno estis metita al pluraj melodioj sed tiu de Ira D. Sankey estas versxajne la plej populara. La graveco de la savita graco de Dio estas emfazita en la himno. Graco estas cxarma sono cxar estas per graco, ke ni estas savitaj (Efesanoj 2:8-9). Graco estas harmonia al niaj oreloj cxar Dio donis gracon al cxiu el Siaj infanoj (Efesanoj 4:7). La tuta tero bezonas audi cxi tiun gracon cxar la graco de Dio, kiu alportas savon, aperis por cxiuj homoj (Tito 2:11). Graco ja estas esenca por la savo de homoj cxar estis la graco de Dio, kiu unue devigis manieron savi ribeleman homon per la alveno de Jesuo Kristo (Mateo 1:21). Cxi tiu graco montris cxiujn pasxojn, kiuj ebligas al homoj havi pardonon de pekoj (Agoj 2:36-38). Estas graco, kiu desegnis la mirindan planon por la elacxeto de homoj, kiun Dio celis en Jesuo Kristo (Efesanoj 3:10-11). Graco estas la rimedo de provizo por spiritaj bezonoj (Filipianoj 4:19). Cxi tiu graco ebligas eternan hejmon en la cxielo. La graco de Dio skribis la nomojn de cxiuj, kiuj estis elacxetitaj per la sango de Kristo en la libro de vivo (Apokalipso 21:11-15). La graco de Dio ankau ebligas al homoj alproksimigxi al Dio kaj konservi ilin en Lia favoro. La lasta strofo de la himno estas pregxo, ke la graco inspiru "mia animon per forto dia" por ke oni aspiru esti kun Dio en cxiuj siaj tagoj. Kiel la refreno indikas, ni estas savitaj per graco sole! Cxi tio estas ebligita per la morto de Jesuo Kristo por la homaro. Cxu vi estis savita per cxi tiu cxarma graco? Nur tiuj, kiuj estis savitaj kaj pravigitaj per la graco de Dio pro sia obeo al la evangelio, povas certe diri kun konvinko: "Graco! Gxi Estas Cxarma Sono”! Invitu Jesuon Kriston en vian vivon (se vi ne faris tion), kaj vi gxuos la cxarman gracon kiun Li alportas. Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro). Pregxa Punkto: Pregxu, ke vi ne maltrafu la cxarman gracon de Jesuo Kristo kaj cxi tie sur la tero kaj en la cxielo.

BENU, HO MIA ANIMO, LA ETERNULON! (Parto 2)

Estimataj, BENU, HO MIA ANIMO, LA ETERNULON! (Parto 2) "Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internajxo Lian sanktan nomon. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu cxiujn Liajn bonfarojn" (Psalm 103:1-2). Cxi tio estas la daurigo de la studo pri Psalmoj 103 kaj 104 komencita pasintsemajne. Ni konsideris tiun kiu Dio estas precipe en Lia grandeco montrita je Lia kreitaro kiu igis la psalmiston ekkrii al sia animo beni au laudi la Eternulon. En la dua parto de la studo, ni konsideros tion, kion Dio faris, faras, kaj ankorau faros por ni kiu igas Lin meriti niajn adoron, laudojn kaj dankon. La psamisto konsilis sian animon ne forgesi cxiujn bonfarojn de Dio. Kio estas cxi tiuj bonfaroj? Li listigis ilin en Psalmo 103: la Eternulo pardonas cxiujn liajn pekojn (verso 3a); la Eternulo sanigas cxiujn liajn malsanojn (verso 3b); la Eternulo savas lian vivon de detruo (verso 4a); la Eternulo kronas lin per boneco kaj favorkoreco (versoj 4b, 8, 11, 13, 17); kaj la Eternulo kontentigas liajn dezirojn per bonajxoj (verso 5). La psalmisto deklaris ke la Eternulo faris cxiujn tiujn aferojn al lia animo, tial, la ekkrio al lia animo beni Dion. Li plue deklaris aliajn aferojn kiujn la Eternulo jam faris al li aldone al aliaj homoj: la Eternulo estas justa al la prematoj (verso 6); la Eternulo forkondukis la Israelidojn el la sklaveco per Moseo (verso 7); la Eternulo estas kompatema kaj longetolerema (versoj 8-10); kaj je Lia favorkoreco kaj amo, Li korfavoras nin kiel infanojn (versoj 10-14). Deklarante la bonecon (au bonfarojn) de Dio, la psalmisto petegis la angxelojn kaj cxiujn cxielajxojn aligxi al li benante la Eternulon. Li ecx petegis vin kaj min, Liajn faritajxojn ankau beni la Eternulon. Sendube, vi ankau havas multajn aferojn pri kiuj vi laudu la Eternulon. Pripensu tiujn aferojn. Ne forgesu cxiujn Liajn bonfarojn. Listigu ilin kaj laudu la Eternulon. Benu, ho mia animo, la Eternulon! Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro). Pregxa Punkto: Pregxu ke via animo kaj cxiu en vi cxie laudu kaj benu Dion pro cxiu kiun Li faradas en via vio.

BENU, HO MIA ANIMO, LA ETERNULON

Estimataj, BENU, HO MIA ANIMO, LA ETERNULON "Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda,De majesto kaj beleco Vi estas vestita." (Psalmo 104:1). La libro de Psalmaro estas plene da laudoj de, kaj pregxoj al Dio. Psalmoj 103 kaj 104 estas distingitaj de aliaj psalmoj pro ilia priskribo de tiu kiu Dio estas kaj tio kion Li faras por ni kiu igas Lin meriti niajn adoradon, laudadojn kaj dankadon. Ni konsideru unue tiun kiu Dio estas en Psalmo 104 antau ol ni revenos al Psalmo 103 por malkovri tion kion Li faras por ni kio igis la psalmiston diri al sia animo "kaj [sia] tuta internajxo" beni au laudi la Eternulon. La psalmisto komencis per la grandeco de Dio. La grandeco de Dio estas montrita je Lia kreitaro: Li sternas la cxielon kiel tapisxon (verso 2b); Li fondis la teron sur gxia nesxanceligxaj fundamentoj (verso 5) kaj kovras la abismon (verso 6); Li arangxas la direkton de akvo (versoj 6b-9); Li kontentigas la teron kaj la aliajn kreitojn per Sia faro (versoj 10-13); Li provizas logxejon por Siaj Kreitoj (versoj 16-18); kaj Li arangxas la sezonojn, tagojn kaj jarojn per la suno kaj luno (versoj 19-23). La psalmisto dauxrigas priskribi kiel Dio faris Sian kreitaron en sagxo, kaj cxiuj cxi tiuj kreitoj atendas de Dio por subtenado (versoj 24-29). Konsiderante cxi tiojn, la psalmisto konkludas ke la gloro de Dio estos por eterne kaj ke li respondos al la grandeco de Dio kantante al Li je la dauro de sia vivo kaj ke li trovos placxon je la medito pri gxi. La impliko de cxi tiu psalmo estas ke ni devas laudi Dion pro tiu kiu Li estas kiel Li montras gxin je Lia kreitaro. Benu, ho mia animo, la Eternulon! Je la servo de Dio, Bayo Afolaranmi (Pastoro). Pregxa Punkto: Pregxu ke via animo kaj cxiu en vi cxie laudu kaj benu Dion pro kiu Tiu Li estas en via vio. PS Venontsemajne, ni konsideros la alian aspekton kial nia animo devas beni la Eternulon. Gxis, Dio benu vin!